خدایان مومیایی شده در مصر باستان
مصری‌ها برخی حیوانات را تجسم خدایان خودشان می‌دانستند و طبیعی بود که گاهی با مومیایی کردن بخواهند نهایت احترامشان را به آن‌ها نشان بدهند.
وقتی کلمۀ «مومیایی» را می‌شنویم احتمالا قبل از هر چیز به یاد فراعنۀ مصر و تابوت‌های نقاشی‌شده و نقاب‌های زرین آن‌ها می‌افتیم. اما دنیای مومیایی‌ها خیلی گسترده‌تر از این‌هاست. در خیلی از فرهنگ‌های دنیا به غیر از مصر هم سنت مومیایی به شکل‌های مختلف رواج داشته است. اما حتی در خود مصر هم مومیایی فقط مخصوص فراعنه و اعضای خاندان سلطنتی یا اشراف نبود. در واقع مومیایی کردن اصلا منحصر به انسان‌ها نبود!
در کاوش‌های باستان‌شناسی در مصر تا کنون تعداد بسیار زیادی مومیایی از حیوانات مختلف کشف شده است؛ از گربه و تمساح گرفته تا لک‌لک و شاهین و میمون! این به خاطر اهمیت فوق‌العاده‌ای بود که حیوانات در فرهنگ مصریان باستان داشتند. حیوانات برای مصریان بخشی جدانشدنی از باور‌ها و عقاید مذهبی‌شان بودند. مثلا آنطور که در نوشته‌های مربوط به زندگی پس از مرگ در مصر باستان آمده است، تمساح‌ها نه فقط در زندگی این دنیا حیات ساکنان اطراف نیل را تهدید می‌کردند، بلکه مصریان باید برای مواجهه با تمساح‌های «غرب»، یعنی تمساح‌های دنیای مردگان هم فکری می‌کردند.
بعضی از حیوانات برای مصریان تجسم خدایان مختلف بودند. به همین خاطر است که در بت‌های مصری، اشکال حیوانات به وفور دیده می‌شود: خدایانی با شکل و شمایل تمساح و گربه و حیوانات دیگر. شاید هیچ فرهنگ دیگری به اندازۀ مصری‌ها در نقاشی‌ها و مجسمه‌هایشان از تصویر حیوانات استفاده نکرده باشند.
از آنجا که حیوانات برای رستگاری مصری‌ها در دنیای بعد از مرگ دارای اهمیت به حساب می‌آمدند، طبیعی بود که آن‌ها گاهی اوقات بخواهند نهایت احترام خودشان را به این حیوانات نشان بدهند و همان نوع کفن و دفنی را به آن‌ها اختصاص بدهند که برای انسان‌ها انجام می‌دادند.
